Sedno jego filozofii brzmi:
"Prawda to kraina bez dróg.
Żadna
organizacja, żadna religia,
żaden nauczyciel nie mogą do niej
doprowadzić.
Ludzie patrzą na świat przez pryzmat swoich myśli i swojej
przeszłości.
Tym samym jesteśmy niewolnikami myśli i czasu.
Myśl jest
zawsze ograniczona i nigdy nie odpowiada całkowicie rzeczywistości,
prowadzi więc do cierpienia. Świadomość uczy odróżniania tego,
co
rzeczywiście jest, od tego co na ten temat myślimy
i w konsekwencji do
prawdziwej wewnętrznej wolności.
Wszelkie autorytety, religie, ideologie
powodują
jedynie budowanie kolejnych fałszywych konstrukcji myślowych.
Tylko świadomość i obserwacja pozwalają dostrzec ich iluzję."
Umysł religijny
Człowiek stworzył koncepcję Boga, ponieważ jest mu potrzebna do ucieczki przed rutyną dnia codziennego, przed śmiercią. Wiara w Boga,
Zbawiciela, Mistrza wymaga podążania określoną ścieżką, na końcu której
powinna znajdować się ostateczna rzeczywistość. Religijny umysł
natomiast nie ma nic wspólnego z wiarą w konkretną religię. Jest wolny w sensie psychologicznym od kultury i społeczeństwa i wszelkiej formy wierzeń religijnych.
Medytacja
Krishnamurti odrzuca pojęcie medytacji
jako techniki mającej doprowadzić nas do oświecenia, wyciszyć umysł.
Według niego jest to kolejna forma ucieczki od naszych wewnętrznych
konfliktów. Ciało i umysł zostają wtłoczone w sztywny schemat, przez co
stają się coraz bardziej udręczone. Medytacji nie można się nauczyć od żadnych nauczycieli i autorytetów.
Oznacza ona kompletną uważność w codziennym życiu. Medytujący umysł
jest spokojny, ponieważ jest wolny od myśli, dzięki czemu zyskuje
ogromną energię.
Ewolucja a rewolucja
Krishnamurti neguje ideę ewolucji w sensie psychologicznym. Uważa za zasadniczy błąd ludzkości przełożenie ewolucji
biologicznej na grunt psychiki. Powoduje to ciągłe niezadowolenie
jednostki z tego kim jest. Pragnie się ona zmienić, aby osiągnąć ideał
mądrości, dobroci, czy miłości. Według Krishnamurtiego zło nie jest
przeciwieństwem dobra, tak jak miłość nie jest przeciwieństwem
nienawiści. Dobro, miłość, świętość oznaczają odrębne jakości, których
nie da się osiągnąć poprzez dobre uczynki, pracę nad sobą czy inne
wysiłki. Pierwszy krok jest ostatnim krokiem, jak mówi Krishnamurti.
Totalna rewolucja w człowieku może nastąpić wówczas, gdy odrzuci on wszelkie autorytety, ideały i pragnienia stania się kimś.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz