Bassui napisał poniższy list do jednego ze swoich uczniów, który wkrótce miał umrzeć.
Istota twojego umysłu nie jest
zrodzona, więc nigdy nie umrze.
Nie jest istnieniem ulegającym
rozkładowi.
Nie jest pustką - pozbawioną znaczenia otchłanią.
Nie ma ani
koloru ani kształtu.
Nie raduje się przyjemnościami i nie cierpi bólu.
Wiem, że jesteś bardzo chory.
Jako
dobry student zen, śmiało stawiasz czoła chorobie.
Możesz nie wiedzieć
dokładnie, kto cierpi.
Zadaj sobie jednak pytanie:
„Co jest istotą tego
umysłu?”
Myśl tylko o tym. Nic więcej nie będziesz potrzebował.
Nie
pragnij niczego.
Twój kres, który jest bezkresny, jest jak płatek śniegu
rozpuszczający się w czystym powietrzu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz