Mistrz dał uczniowi koan do medytacji.
Oto mała gęś została włożona
do butelki. Karmiono ją i tuczono.
Gęś rosła, wreszcie zajęła całą
butelkę. Stała się tak duża, że nie mogła przejść przez szyjkę butelki.
Koan mówi, że trzeba wyjąć gęś, nie rozbijając butelki.
Nie można też
zabić gęsi.
Sytuacja przyprawia o zawrót głowy. Gęś jest duża.
Żeby ją wyjąć,
trzeba by było stłuc butelkę. Tego nie wolno uczynić.
Albo trzeba by
było ją zabić. Tego także nie wolno uczynić.
Dzień po dniu uczeń medytuje, lecz nie znajduje żadnego rozwiązania.
Rozważa różne możliwości, lecz w rzeczywistości rozwiązanie nie
istnieje.
Zmęczony i całkowicie wyczerpany nagle doznaje olśnienia ….
Rozumie, że mistrza nie interesują butelka i gęś.
Muszą one
reprezentować coś innego. Butelka jest umysłem, a człowiek jest gęsią.
Jeżeli przyjmiemy pozycję świadka, wówczas bycie poza umysłem, poza
butelką jest możliwe.
Uczeń biegnie do mistrza, by powiedzieć, że gęś
jest na zewnątrz.
Mistrz odpowiada:
“Zrozumiałeś to. Teraz trzymaj ją na
zewnątrz. Ona nigdy nie była w środku”.
Jeśli walczysz z gęsią i z butelką, nie możesz w żaden sposób
rozwiązać koanu.
Nagle pojawia się zrozumienie, że opisana w koanie
sytuacja musi reprezentować coś innego.
W przeciwnym razie mistrz nie
dawałby tej zagadki.
Co to może znaczyć?
Relacja pomiędzy mistrzem a
uczniem dotyczy umysłu i świadomości.
Świadomość jest gęsią, która wcale nie znajduje się w butelce umysłu,
lecz ty wierzysz, że tak jest.
Pytasz każdego, w jaki sposób można ją
stamtąd wydostać.
Znajdą się tacy, którzy będą ci gotowi służyć opisami
różnych technik wydobywania gęsi na zewnątrz.
Ale to nie potrzebne, bo
gęś nigdy nie była w środku, dlatego nie istnieje kwestia wydobywania
jej.
Umysł jest procesem przepływu myśli, które dokonuje się przed
tobą na ekranie mózgu.
Jesteś obserwatorem. Zacząłeś jednak
identyfikować się z pięknymi rzeczami.
Są one swego rodzaju pułapką.
Kiedy pochwyciły cię rzeczy piękne,
jednocześnie chwyciły cię rzeczy
brzydkie.
Umysł opiera się na zasadzie przeciwieństw.
Tym się
różni od świadomości. Świadomość jest niedualna, natomiast umysł jest
dualny.
Dlatego tylko obserwuj, cofnij się nieco i obserwuj.
Stwórz
dystans między sobą a umysłem. Niezależnie od tego, czy to co pojawia
się w umyśle,
jest piękne, jest dobre, czy też przykre, pozostań w
odpowiedniej odległości.
Patrz na to jak na film.
Kiedy będziesz się mniej utożsamiał z umysłem, zacznie on
tracić swoją moc.
Moc umysłu wynika z identyfikacji.
Umysł wysysa twoją
krew.
Kiedy zachowasz dystans, umysł zacznie się kurczyć, aż w końcu
obumrze.
z nauk Osho
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz